Inmiddels heb ik de leeftijd bereikt waar er veel meer verleden dan toekomst is. Daarom ook dit geheel. Ik heb veel gereisd, geleefd, ondernomen als ondernemer, gebouwd en vooral gekookt. Dat koken begon al op vrij jonge leeftijd, rond een jaar of 8, dus het zat er al in. Mijn moeder vroeg altijd of ik het vlees wilde doen want dan smaakte het zo lekker. Ik deed maar wat in de keuken, geen idee of het zo hoorde of dat het verantwoord was, maar het smaakte doorgaans prima. Ook grote miskleunen kwamen voor zoals koffietaart maken en daar gooide ik filterkoffie in, de droge variëteit. 't Zag er mooi uit, maar was niet te dingesen. Of bijv. (op al wat latere leeftijd) de gasten een maaltijd opdienen waar ik met m'n domme hoofd 2 totaal verschillende recepten door elkaar had gehaald. Dat is me wel eens vaker gebeurd, maar die misluksels waren wonder boven wonder zelfs smakelijk. Goed ik werd ouder en reisde als kind veel met mijn grootmoeder. Als ik iets lekker vond zei de Dame: "Ga maar vragen wat het is en hoe ze het maken".  Op 15 jarige leeftijd had ik al een behoorlijke voorraad recepten van over de hele wereld die niet in kookboeken voorkwamen. Inheemse gerechten, niet in Nederland te verkrijgen, waren vaak een uitdaging. Dat verzamelen van recepten ben ik mijn hele leven blijven doen. Oja, hoe deed ik dat, want vaak verstond ik de Chefs niet eens. Ik had altijd boekjes en later kantooragenda's bij me en zat dan in een hoekje van de keukens en schreef alles op. Op latere leeftijd kwam ik bij het Amstel Hotel in Amsterdam terecht en ging er een wereld voor me open, ik had al een paar studies achter de rug, maar de HHS kon er ook nog wel bij. En ineens ontdekte ik dat je met een behoorlijk budget ook behoorlijk kunt experimenteren en de mooiste gerechten in elkaar kunt draaien, waar je bij koken met een minimaal budget niet eens aan kunt denken. Ik werkte 'boven' in mijn eigen kantoor, maar zat zeer regelmatig in de keuken. Voor zover ik nog niets van 'mooi' eten wist, leerde ik hier veel. Ook op mijn latere reizen verbleef ik in *****hotels over de hele wereld. Soms vroeg ik me overigens wel af: Wat eet ik in Godsnaam!? Het was totaal niet meer te herkennen door alle fratsen die er mee werden uitgehaald. Een mousse hier, een schuimpje daar. Nee, een eerlijke pot op tafel, dat is wat ik het meest apprecieer, ondanks een periode dat ik echt wel m'n truffels kon kopen of het mooiste Wagyu vlees. Ook amuses vooraf, erg lekker vaak, ik heb dan ook een heel stel recepten, maar je moet er bijna een extra kok voor aannemen, wow!!!

De kunst blijft om met een beperkte portemonnee het meest mooie en smakelijk gerecht op tafel te zetten. 

Ik zal geregeld deze site aanvullen, ben er nog maar net mee bezig